kirikixo | Eibarko euskara

kirikixo

1. [kirikio] . iz. (TE). Erizo. (Erinaceus europaeus). Kirikixuak ixa galduta dira gure lurretan.

2. [kirikio] . iz. (TE). Displicente, desdeñoso,-a desagradable, antipático,-a. -Ondo ipiñittako izena hiri Kirikixua! -Baitta hiri be Moskatela! Esangura figuradua dauka.

kirikixo-txakur. [kirikio-txakur] . iz. (TE). Perro cazador de erizos. Antxiña kirikixuak harrapatzeko hezitzen ziran txakurrak, gehixenetan arratoi-txakurrak, txakur gogorrak (ETNO). / "Perro rastreador de erizos" (TE, 491). Emilio Portugesak eukan kirikixo-txakurrik onena. / Erbi-txakurra diferentia da, belarri luzia. Ta galiperrena be diferentia da. Galiperra ta eperra eitten dabe, baiña galiperretarako beste razia bihar da. Ta txinbo-txakurra be diferentia da: txikixa, sasikartian sartzeko... Ta kirikixo-txakurrak be bai, txakur ganorabakuak, baiña erakutsitta. Ik. txinbo-txakur, oillagor-txakur, kaza-txakur, ehiza-txakur, erbi-txakur, eper-txakur.