Logo Eibarko Udala
1. kiribillau
1. kiribillatze [kiribildu] (kiribildu). du ad. (TE). Enroscar(se), enrollar(se), ensortijar(se), rizar en espiral.   Gauza luze bat bere ardatzan inguruan buelta bat edo gehixago formatzen dittuala egon edo jarri. Espiral forman bihurrittu (ETNO). Hiru, lau, sei eta zortzi hari kiribillauta eitten da sokia. / La soga se hace retorciendo tres, cuatro, seis u ocho hilos. / Sokagiñan zeregiña, harixak kiribillatzia. / La labor del cordelero es retorcer hilos. / Hortzak txiribirixa kiribilduta ataratzia politta dok, baiña batzuetan hobe dok txiribiri etena.
2. kiribillau
2. [kiribildu] . izond. (TE). Enroscado,-a, ensortijado,-a. Urrezko kopeta kiribillau ugarixak zittuan gaztetan. / De joven tenía una cabellera de oro ensortijada. / Ule kiribillaua. / El pelo ensortijado.