Eibarko euskara hiztegia
keriza
1.
[geriza]
(kerixa, keiza).
iz.
(
TE).
Sombra.
Txakurra, kerixia guran dabill hara eta hona. / El perro anda de aquí para allá queriendo la sombra. /
Hotza eta kerizia dozu hortiko aldetik. / Frío y sombra tienes por ese lado. /
Joxe Mokoren kerizia ikusi orduko. (Zirik 68).
2.
[geriza]
.
iz.
(
TE).
Reparo,
aprensión,
preocupación.
Kerizia dauka neregana agertzeko. / Tiene reparo en aparecer ante mí. /
Itandu zetsan errenteruari, ez keriza barik, nundik eta zelan hainbeste ongarri. (Ibilt 466).
/
Errezoi batek emoten desta kerizia. (Ibilt 481).
1.
[geriza egin]
.
esap.
(
TE).
Hacer sombra.
Pareko etxe haundixorrek kerizia egitten dau.
2.
[geriza egin]
.
esap.
(
TE).
Imponer respeto,
hacer sombra.
Norberaganako errespetua erakutsi.
Gazte agertu arren, kerizia eitten zetsan nausixari, ikusten ebalako zer izango zan denbora asko baiño lehen. / Aunque joven, le imponía respeto al jefe, porque preveía que lo sería antes de poco tiempo.
kerizia egin.
[geriza egin]
.
esap.
(
TE).
Hacer sombra.
Pareko etxe haundixorrek kerizia egitten dau.
kerizia egin.
[geriza egin]
.
esap.
(
TE).
Imponer respeto,
hacer sombra.
Norberaganako errespetua erakutsi.
Gazte agertu arren, kerizia eitten zetsan nausixari, ikusten ebalako zer izango zan denbora asko baiño lehen. / Aunque joven, le imponía respeto al jefe, porque preveía que lo sería antes de poco tiempo.