Eibarko euskara hiztegia

kastigau kastigatze (kastiau, kastiatze, kastiautze). du ad. (TE). Cruzar, encastar. Gure txakur zurixa, zuen baltzagaz kastiau gura genduke. / Quisiéramos cruzar nuestro perro blanco con vuestro negro. / Zenbat urriñagoko alderdixagaz kastiatzia hobe, esaten dabe. / Dicen que es mejor cruzar con la variedad más lejana. / Ondiokan ez dozue zuen txakurra kastigau? Badaka ba edadia!. Ik. iskua bota, iskotu, apotu, beteta, adarittu.  "Animalixekin esaten da; txakurrekin erabiltzen da gehixenbat; konejuekin, kuixekin eta antzerakuekin be bai. Ganauakin eta ardixekin ostera ez" (ETNO).

1. kastigau