kaskamoztu
kaskamozte
( kaskamoztutze)
.
du
ad.
(
TE).
Trasquilar,
rapar,
pelar.
Andra koittaua kaskamoztu, eta kalerik kale erabilli eben. / Pelaron a la infeliz mujer, y la pasearon por las calles. /
Eskillara barik kaskamoztia ez da erreza ofiziokua ez danantzat. / Pelar sin tajos, no es fácil para quien no sea del oficio. /
Kaskamoztutzia bihar izan eban profesatzeko. / Hubo de sacrificar la cabellera para profesar.
Ik.
ardixak moztu.