Eibarko euskara hiztegia
    
    
    
        
    
    
    
        
            
            
                
                    
                            kargu
                        
                    
                    
                    
 
    
    
    
    (kargo).
    
        
    
iz. 
    (
TE).
    
        
        
            
            Cargo,
            
            
        
            
            responsabilidad,
            
            
        
            
            encomienda.
            
            
        
        
    
                               
    
    
        
        Gure aittak Urkiko ermittian kargua euki eban hango arboladixan proba batzuk eittian kontura. / Nuestro padre tuvo el cargo de la ermita de Urki a cuenta de unos experimentos en la arboleda de aquel lugar. / 
    
        
        Edozein modutan be aurrerakada haundiren bat ein dok heure karguan. (Zirik 32).
 
    
        
     
    
    
     
        
            
        
            
        
            
        
    
    
     Artikuluakin, holan esaten da: [kargĂșa].