kare | Eibarko euskara

kare iz. (TE). Cal. Kariakin eindako ziriñagaz zuritzen dira etxiak. / Con un líquido preparado con cal se blanquean las casas.

karatx. [karaitz] . iz. (ETNO). Piedra caliza. Ni gaztie nitzala karabixetako harrixa etaratzen Urkon! Karabixek karatxa biher dau; karabixa eingo bada karatxa bihar! Eta karatxa eguan Urkon, goixen. Ta hara juten nitzan ni, granujie, astuakin! Goguan dakat bete-betien; nik eukiko nittun lau-bost urte orduen, baiña astuan ondorien, banekixen parajie nun eguen ta juen. Ta han Arandoko lau bat gizon harri-ataratzen! Mendixen burdixekin harrittan jentie. Urkoraiño, nik, astuakin bazkarixe eruaten notsen. Ik. kareharri, kare-hatx.

kare bizi. iz. (TE). Cal viva. "Kalzio oxido anhidroa" (ETNO). Kare bizixak erre eitten dau. / La cal viva quema.

kare-hatx. [kare-haitz] . iz. (TE). Piedra caliza, roca caliza. Kare-hatxian izaten dira hobeto artadixak. / En las calizas se dan mejor los encinares. Ik. kareharri, karatx.

kare-mendi. iz. (TE). Monte calcáreo, monte de caliza. "Formación caliza o calcárea" (TE, 480). Arno be, kare-mendixa.

kareharri. iz. (TE). Piedra caliza. Gure inguruan ugari da kareharrixa, eta kareharrixa dan basuetan, artia eta hurrak. / En nuestras proximidades abundan las calizas y en las calizas la encina y el avellano. Ik. karatx, kare-hatx.