Eibarko euskara hiztegia
kalekuma
[kalekume]
(kalekume, kaleume).
iz.
(ETNO).
Urbanita,
persona de la calle/ciudad.
Basarrittarrak ez diranak, kaletarrak, askotan zentzu txarrakin esanda.
Honek kalekumiok tomatia arbolan hazten dala uste dabe.
Ik.
mendi-mutil,
kaletar,
basako,
abarkadun.