Eibarko euskara hiztegia
    
    
    
        
    
    
    
        
            
            
                
                    
                            kaka
                        
                    
                    
                    
 
 
    
        
    1.
        
        
        
        iz. 
        (
TE).
            
                
                
                
                Caca,
                
                
                
                excremento,
                
                
                
                mierda,
                
                
                
                heces.
                
                
            
            
            
             
            "Lo que defeca el intestino" (TE, 473).
                
             
             
              
            
            
                Munduan nola dan dana ikusmiria, kakalardua agertzen da kakatara, ongarrizko zeregin baterako. / Como en el mundo todo es maravilla, el escarabajo acude a las cagadas, para un servicio beneficioso. / 
            
                
                Beti biharrian da kaka morralian!
 / ¡Siempre trabajando y nada! 
            
                
                
                
                 
                    
                        
                        Ik. 
                            
                            korotz, 
                            
                            pekorotz.
                            
                        
                    
                        
                    
                        
                    
                
                
                 Berba jenerikua da, personendako eta animalixendako balio dau. Hala be, animalixendako beste berba bat be badago: korotz edo pekorotz. Artikulua hartzerakuan izena ez da kakia deklinatzen amaierako -a berezkua izan arren; izenondua danian, ostera, bai (ikusi bere adieran).
                
                            
                 
 
 
                    
                    
                    
                    
 
 
    
        
    2.
        
        
        
        iz. 
        (
ETNO).
            
                
                
                
                Porquería,
                
                
                
                suciedad.
                
                
            
            
            
             
            "Ume berbetan, gauza zikiña, ikutu bihar ez dana aitzen emoteko esaten da".
                
             
             
              
            
            
                Ez eruan ahora hori, maittia, kaka da-ta. 
            
                
                
                
                 
                    
                        
                    
                        
                    
                        
                    
                
                
                
                
                            
                 
 
 
                    
                    
                    
                    
 
 
    
        
    3.
        
        
        
        interj. 
        (
TE).
            
                
                
                
                ¡mierda!.
                
                
            
            
            
             
            "Igual a la del General Cambronne en Waterloo" (TE, 473).
                
             
             
              
            
            
                Kaka!, alperrik galdu juat oingua be! 
            
                
                
                
                 
                    
                        
                        Ik. 
                            
                            kaka zaharra.
                            
                        
                    
                        
                    
                        
                    
                
                
                
                
                            
                 
 
 
                    
                    
                    
                    
 
 
    
        
    4.
        
        
        
        izond. 
        (
TE).
            
                
                
                
                Fastidioso,-a.
                
                
            
            
            
             
            Gogaikarrixa, aspergarrixa, amorrogarrixa.
                
             
             
              
            
            
                Zeregin kakia, pitxoikuan kaxan, atakadore zulua eittia. 
            
                
                
                
                 
                    
                        
                        Ik. 
                            
                            kakatsu.
                            
                        
                    
                        
                    
                        
                    
                
                
                 Mugatuan erabiltzen da: kakia.
                
                            
                 
 
 
                    
                    
                    
                 
                
                
            
                
                 
                    
                        
                    
    
        
            kaka egin.
        
    
du
    
ad. 
    (
TE).
    
        
        
            
            Cagar,
            
        
            
            defecar.
            
        
    
    
    
     
    
        "Desocupar el vientre" (TE, 473).
        
      
    
    
        Gargantuak, kaka eiñaz sosiguz, eitten eban metafisikako bere eguneroko ikas-legia. / Gargantúa, cuando se sentaba a sus anchas para desocupar el vientre, hacía su diaria lección de metafísica. 
    
    
     
        
            
            Ik. 
                
                librau, 
                
                komunian izan.
                
            
            
        
            
        
            
        
    
    
                    
                 
                 
                
            
                 
                    
                        
                    
    
        
            kaka jaten.
        
    
    esap. 
    (
AS).
    
        
        
            
            De miedo,
            
        
            
            asustado,-a,
            
        
            
            angustiado,-a.
            
        
    
    
    
     
    
        Bildurrez, larri, estu, kaka darixola.
        
      
    
    
    
     
        
            
        
            
        
            
        
    
    
                    
                 
                 
                
            
                 
                    
                        
                    
    
        
            kaka zaharra.
        
    
    interj. 
    (
TE).
    
        
        
            
            ¡mierda!.
            
        
    
    
    
     
    
        "Interj. que denota disgusto, contrariedad" (TE, 474).
        
      
    
    
        Kaka zaharra! Ostera be jausi naiz lokatzatan! 
    
    
     
        
            
            Ik. 
                
                kaka.
                
            
            
        
            
        
            
        
    
    
                    
                 
                 
                
            
                 
                    
                        
                    
    
        
            kaka-nahaste.
        
    
    iz. 
    (
TE).
    
        
        
            
            Enredo,
            
        
            
            embrollo [inmoral,
            
        
            
            turbio].
            
        
    
    
    
     
    
        "Enredo turbio e inmoral" (TE, 474).
        
      
    
    
        Han agertu zan kaka-nahastiak ez eukan akaburik. / La inmoralidad que allí se descubrió no tenía fin. 
    
    
     
        
            
        
            
        
            
        
    
    
                    
                 
                 
                
            
                 
                    
                        
                    
    
        
            kaka-ume.
        
    
    iz. 
    (
TE).
    
        
        
            
            Niño de pañales,
            
        
            
            bebé,
            
        
            
            niñato,-a,
            
        
            
            mocoso,-a.
            
        
    
    
    
     
    
        "Niño en pañales, criatura, un menor" (TE, 474).
        
      
    
    
        "Gaurko egunian, erozein kakaumek jaukaz hirurogei urte": Txantoian esakeria, larogeta urtiegaz. / "Hoy en día cualquier criatura tiene sesenta años". / 
    
        Juari hamendik, kakumiori! 
    
    
     
        
            
        
            
        
            
        
    
    
 Batzuetan esangura despektibua euki leike.