jantzi | Eibarko euskara

1. jantzi

1. janzte . du ad. (TE). Vestir(se), poner(se) ropa, disfrazarse de. Gorputzian jantzixak jarri. Zu baiño lehen jantzi naiz. / Me he vestido antes que tú. / Zuk aurreratu destazunakin, alabia jantzi dot. / Con lo que me has prestado, he vestido a la hija. / Ibilgonia jazten badabe. (Zirik 28). / Nahiz tximiño jantzi edo odoloste jantzi. (Zirik 103). / Zalduna neskame jantzitta. (Ibilt 473). Ik. koko jantzi, koko-moko jantzi. Anton. erantzi.

2. jantzi

1. iz. (TE). El vestir. Jantzixa (janztia) personiak daukan premiñetako bat. Jantzixa, batzuentzat, ardurarik nausiña. / El vestir, para algunos, es la mayor preocupación. / Etxe honetako zerbitzailliak dauke jana, jantzixa eta soldatia. / La servidumbre de esta casa tiene comida, vestido y sueldo.

2. iz. (TE). Ropa, vestido, traje, prenda de vestir. Janzteko erabiltzen dan erropia, jantzixa. Jantzirik onenakin zabiz sukaldian zeregiñetan. / Con el mejor vestido estás en los quehaceres de la cocina. Ik. janzteko, soiñeko, erropa.

3. iz. (TE). Ayuda, apoyo, sostén. Hartu daben gizonan jantzixagaz, ez da helduko urriñ. / Con la ayuda del marido que ha tomado, no llegará lejos. Ik. jantzittasun.