Eibarko euskara hiztegia
iztarri
[eztarri]
.
iz.
(TE).
Garganta.
Hainbeste orrua ein biharragaz, iztarrixa urratuta daukat. / Teniendo que gritar tanto, tengo irritada la garganta. /
[Tabernan] iztarria freskatuaz. (Zirik 64).
iztarriko katarro.
(eztarriko katarro).
iz.
(NA).
Infección de garganta.
Eztula da bat eta iztarriko katarrua beste bat.
iztarriko min.
[eztarriko min]
.
iz.
(TE).
Dolor de garganta,
anginas.
Iztarriko miña eukitzen zalia; eta azkenerako be, handittik galdu zan. / Era propenso a las anginas, y por fin de ello se perdió.
iztarriko zulo.
[eztarriko zulo]
.
iz.
(TE).
Gaznate.
Iztarriko zuluan juan ezindako zatixak bialtzen zittuan barrurutz. / Metía trozos que no le podían caber por el gaznate.
iztarrixa zerrau.
[eztarria zarratu]
(iztarrixa zarratu).
zaio
ad.
(TE).
Ponerse afónico,-a / ronco,-a.
Iztarrixa itxi, afonixia izan.
Hainbeste orruagaz, iztarrixa zerrau jata. / Con tanto gritar, me he vuelto afónico.
Asko erabiltzen da, eta zarratu gehixenbat.
kontrako iztarri.
[kontrako eztarri]
(kontrako eztarri).
iz.
(TE).
Tráquea.
Kontrako iztarrira juan jako ardau tantanen bat eta itto biharrian dago.
kontrako iztarrira juan.
[kontrako eztarritik joan]
(kontrako iztarrittik juan, kontrako iztarrittik sartu).
esap.
(ETNO).
Atragantarse.
Kontrako eztarrira juan jakon ogi zatixa, eta ixa jo-ta bertan geldittu jakun!.