itzal | Eibarko euskara

1. itzal

1. izond. (TE). Oscuro,-a, negro,-a. Illuna, baltza. Itzala dator Bizkai aldia, eta eurixa izango dogu berihala. / Viene oscura la parte de Vizcaya y pronto tendremos agua.

2. [itzel] . izond. (OEH). Enorme, tremendo,-a. Demasa, oso haundixa. Itzalak sartzeko mutilla. (Zirik 72). / Maittia zein zan argitzera ezkero, irutxur itzala eitxen zetsan. (Ibilt 482). Ik. demas.

2. izond. (TE). Terrible, espantoso,-a. Ikaragarrixa, bildurgarrixa. / "En Eibar se usa en la acepción de lo que mete miedo, temeroso" (TE, 448). Infarnuan bez ha zan lako gauza itzala. / Ni en el infierno cosa tan espantosa como aquélla. / Heriotza da infarnu itzal honetatik atarako nabena. (Ibilt 487). Ik. baltz.