Eibarko euskara hiztegia

itxain itxaitte [itxoin] (itxaitxe, itxaintze) . du ad. (TE). Esperar, aguardar. Itxairazu lagunegaz Txaltxanian. / Espérame con los amigos donde Txaltxa. / Gosiak bazan, jateko itxaintziak bihurtzen eban friztixa bildurgarri baten. / Si tenía bambre, el esperar a la comida le convertía en una fiera temible. / Luzeruan itxain eben baiña ez zan zaratarik. (Zirik 78). / Mezian azkena itxain gabe. (Ibilt 460).