irutxurlari
[iruzurlari]
.
izond.
(
TE).
Traidor,-a,
tonguista,
impostor,-a,
tramposo,-a.
Irutxur egitten dabena, tranposua.
Aurretik zarata gehixen erebixana, gero irutxurlari agertu zan. / El que más gritaba antes, después resultó traidor. /
Holako eta holako pelotari, bixak onak, baiña irutxurlarixak. / Tal y tal pelotaris, los dos buenos, pero tonguistas. /
Aritxalarixa, arriolarixa, irutxurlarixa, jokolarixa, harrilarixa. /
Bildur eban [...] beste ederren bategana irutxurlari alde eiñgo zetsalako. (Ibilt 486).
