Eibarko euskara hiztegia
irutxur
[iruzur]
.
iz.
(TE).
Traición,
tongo,
trampa,
fraude,
estafa.
Gaurko jokuan, irutxurra bis-bistan egon da. /
Ezpatadunak ein zeskuen irutxurrak, Jaungoikuan parkarik ez dauka. /
Bizixagaz ordaindu biharko dozu zeure irutxurra. (Ibilt 480).
Irutxurra engaiñua da eta hirutxurra baztarra, txokua.
irutxur egin.
[iruzur egin]
.
du
ad.
(TE).
Traicionar,
engañar.
Bide ardixan, illunak eta bakardadiak lagunduta, irutxur ein zestan. / A mitad de camino, ayudado por la soledad y la noche, me traicionó. /
Irutxur itzala eitten zetsan honi. (Ibilt 482).
Ik.
irutxur jokatu,
engaiñau.
irutxur jokatu.
[iruzur jokatu]
.
du
ad.
(TE).
Traicionar,
engañar.
Traiziñua egin.
Lehenengo egunetik, irutxur jokatu eben urdiñak. / Desde el primer día, traicionaron los azules.
Ik.
irutxur egin.