Eibarko euskara hiztegia

1. irizte [iritzi] (erizte, erezte) (eritxi, eretxi, iritzi). dio ad. (TE). Opinar, parecer.   Iritxixa emon, agertu. Gaztia iritxi detsat andrageixari. / La novia me ha parecido joven. / Nik ez detsat irizten juan bihar dogunik. / No me parece que debamos ir. / Ez da nahikua norberak ondo eriztia, bestieri be entzun ein bihar jakue. / No basta el parecerle a uno bien, hay que oír también a los demás. / Zer erizten detsazu haren jarkeriari? / ¿Qué te parece la actitud en que se ha mostrado? / Ez jata mira eitten zuk horretara iriztia. / No me extraña el que usted opine así. / Zer iritzi jak konziertua? (Zirik 85). Ik. mira egin, pentsau, begittandu.  Dio da aditz erregimena baiña zaio erregimenian be entzuten da: txarto irizten jatzu esan dotena?. / Ondiok be entzuten dira forma sintetikuak: zer de(r)itxok/n gaur eguneko egoeriari?.

2. [iritzi] (eretxi, eritxi, iritzi). iz. (TE). Opinión, parecer. Nere iritxixa jakiña da eta esango dot berriz be. / Mi parecer es sabido y lo repetiré nuevamente. / Nere eretxixa nik esan dot garbi asko. / Yo ya he dicho bien clara mi opinión. / Nik, garbi asko esan dot nere eritxixa. / Yo, bien claro he dicho mi opinión. / Plaentxian guztiak ziran iritxi horretakuak. (Zirik 41). / Bere iritzixa eskatu zetsen. (Zirik 33).