Eibarko euskara hiztegia

irendu irentze . du ad. (NA). Castrar, capar. Irendu pentsatzen dot zala kapau; sekula ez dot ikusi baiña pentsatzen dot horixe dala: txarri emiari zeoze kendu, matrizeko zeozer kendu ero, zan "irendu". Entzun bai!. / Nik beti entzun dot txarri-emiak irendu eitten zirala, ez dakitt besterik irentzen dan. Ik. kapau.