Eibarko euskara hiztegia
1. iraun
1.
iraute
( irauntze)
.
du
ad.
(
TE).
Durar,
perdurar,
aguantar,
permanecer.
Zazpi urtian iraun eban ugarialdixak. / Siete años duró la abundancia. /
Gauziak bihar dau irauntzia. / La cosa necesita durar.
iraun erain.
[iraun eragin]
.
dio
ad.
(
TE).
Hacer durar,
hacer perdurar,
mantener,
hacer aguantar.
Zenbat iraun eraintzen zetsen harek oiñetakueri ez dago konturik. / No hay cuenta de lo que aquél hacía durar al calzado.
2. iraun
2.
iz.
(
AN).
Duración.
[...] gura bada beittu ta puska haren korputz ta irauna neurtu. (Ibilt 374).