Eibarko euskara hiztegia
ipoinlari
[ipuinlari]
(ipuiñlari).
izond.
(TE).
Cuentista,
fabulista,
dicharachero,-a,
conversador,-a.
Kontularixa, ipoin kontatzen zalia dana; barritsua.
Pagatzaille txarra, ipoinlari ona. / Mal pagador, buen cuentista. /
Gertziako ipuinlari harek. (Zirik 119).
/
Boccaccio italiarran antzera, ipuiñlari haundixa. (Ibilt 453).
/
Liburuko ipuñlari ta entzunlarixak alkarregaz erabiltzen daben jardunian. (Ibilt 454).
Ik.
kontulari,
barritsu.