ingirau
ingiratze
[inguratu]
(ingurau, inkirau).
du
ad.
(
TE).
Arreglárselas,
apañárselas,
agenciar,
conseguir.
Hor konpon! Oiñ heu ingirau hari ahal duan bezela. / ¡Ahí te las compongas! Arréglatelas tú ahora como puedas. /
Txikiñari gertau jakon gatxenian ingiratzia. / Al menor le tocó arreglárselas en lo peor. /
Sanjuanak urreratu ziran eta zine modurako makiña bat ingirau eben. (Zirik 44).
Ik.
jirau,
inguratu.