Eibarko euskara hiztegia
ibilgarri
(ibilligarri).
iz.
(
TE).
Cosa movible,
móvil,
vehículo.
Ibilligarri guztiak bizkortzia, hor gaurko ingeniero danen ametsa. / El acelerar todo lo que se mueve, hé ahí el sueño de todos los ingenieros. /
Narrian ondoren izan zan ibilgarri burpillduna. / Después de la narria vino el vehículo con ruedas.
Ik.
bizkortu,
burpildun,
burpillezko.
TEk bizkortu, burpildun eta burpillezko sarreretako adibidietan darabil berbiau, baiña ez detsa sarrerarik egin.