horixe
(hoixe).
erak.
(
TE).
Intensivo [mismo,-a] de "hori".
Indartutako 2. graduko erakusle singularra da, nominatibua. Izenordaiña edo determinatzaillia izan leike. Indartzaillia -xe da.
Horixe berberori da hondamendi hau ekarri dabena. / Ése mismo, el mismo, es el que ha traído toda esta ruina. /
Ointxe, hamentxe, bertantxe, leztxe; hauxe, horixe. /
Berihalaxe, hauxe, horixe, haraxe, honaxe...
Ik.
horretxek,
hórretxek.
horixe bai.
esap.
(
OEH).
Claro que sí.
--Horixe bai, --ziñuan hirugarren batek--. Petra ez zonan beti aiskide, baiña oin ikusiko jon gizonik eza zer dan. (Zirik 27).
Ik.
ez horixe,
bai horixe.
