Eibarko euskara hiztegia

hegoi [hego] . iz. (ETNO). Viento sur, viento solano. Hegoia eta hego-haixia, dana da bat: hori beruori, pikatzen dabena. Gaur goixian be edarto pikatzen izan dau, hegoia egon da eta. Ik. andra-haixe, hego-haixe, norde, ifar-haixe, zoro-haixe.  Artikulua hartzerakuan hegoia egitten da (ez *hegoixa).