Eibarko euskara hiztegia

hegalari (hegazlari). izond. (TE). Volador.   Hegan egitten dabena. Arranuak, hegazlari ahaltsuak, zeruak neurtzen hegaztada baten. / Los buitres, poderosos voladores, midiendo los cielos en un vuelo. / Basoko txoritxuak bezela zeru urdiñian, libre hegazlari. (Ibilt 83). / Fraille hegazlarixa. (Ibilt 263). Ik. hegakor.