Eibarko euskara hiztegia

harrilandu [harlandu] (harlandu, harrilando, harlando). iz. (TE). Piedra labrada, sillar.   Etxegintzan erabiltzen dan labrautako harrixa. Elixia, dana harrilandozkua zan. / La iglesia era toda de sillares. / Harrilanduegaz eindako etxia. / Casa construída con sillares. / Gure etxiak dauka, bestiegandik, harri-landuakin dauka fatxadia. "Harri-landua", Eibarkua da hori, e? bai, entzunda euko dozu "harri-landua".... / Eskola aurrian eitten genduan txingorgaiñian, han ziran harri-lando batzuetan. / Tiberiasko jauregi harrilandoz apainduetan. (Ibilt 89). / Ate gaiñian [...] harrilando bat nausixa. (Ibilt 231). / Aindu eban harlandozko hobia, bertan jarri zittuan bere loiba zintzua eta albuan maitte izan eban Zaldun jator zintzua. (Ibilt 490).