Eibarko euskara hiztegia
1. hagin
1.
iz.
(TE).
Diente [de la boca].
Lehelengo hagiña agertu jako gure umiari. / Le ha aparecido el primer diente a nuestro niño. /
Hor konpon! eta aho bete hagiñekin laga zittuan.
/ Les dejó con un palmo de narices. /
Ogi gogorrari hagin zorrotza.
/ A pan duro, diente agudo.
Ik.
betagin,
albohagin.
Ahokueri esateko gehixen erabiltzen dan berbia hagin da, hortz apenas erabiltzen dan artian, ezta Toribio Etxeberrian sasoian be, berak diñuanez.
hagiñ-ataratzaille.
[hagin ateratzaile]
(hagiñ-etaratzaille).
iz.
(TE).
Dentista,
sacamuelas.
Hagiñ-atarazaillia, sarri, bizar-kentzaillia. / El barbero, frecuentemente sacamuelas.
hagin-kirrizkada.
(hagin-kirrizkara).
iz.
(NA).
Dentera.
Frutak azalakin jatiak hagin-kirrizkaria eraitten desta.
Ik.
kirrizkada,
kirrizka.
hagiña ezarri.
esap.
(AS).
Hincar el diente,
morder,
dar un mordisco.
Eskuetan hartu orduko hagiñak ezarri detsaz sagarrari.
Ik.
ezarri.
hagiñak erakutsi.
esap.
(TE).
Amenazar,
mostrar los dientes.
Aurre egitteko prest egon.
Hartzeko zetsan guztiari hagiñak erakusten zetsazen. / A todo acreedor le mostraba los dientes (le amenazaba). /
Eta Mari Piparmini hagiñak erakutsiaz hola ekin zetsan: [...]. (Zirik 50).
hagiñeko min.
[hagine(ta)ko min]
.
iz.
(TE).
Dolor de muelas.
Bart, lua galdu dot hagiñeko miñagaz. / Anoche he perdido el sueño con dolor de muelas. /
Hagiñako miña eukalako ez eban bihar zan besteko gogor joten malluagaz. (Zirik 69).
hagiñetan-hartzaille.
iz.
(TE).
Especialista de armería en armas cortas.
"Especialista que ponía en puntos el mecanismo del disparo, en las armas cortas" (TE, 111).
Hagiñetan-hartzailliak ziran gehixen irabazten eben bihargiñak pistolagintzan.
Ik.
pistolagintza.
ordezko hagin.
iz.
(TE).
Dentadura postiza,
dentadura nueva.
Tontokerixia, etxia jan eta gero azkenengo diruegaz ordezko hagiñak ipintzia. / Tontería, después de haberse comido la casa, ponerse una dentadura con los últimos dineros.
