Eibarko euskara hiztegia
guzurti
[gezurti]
(gizurti).
izond.
(TE).
Mentiroso,-a,
embustero,-a,
trolero,-a.
Guzurrak esateko joeria daukana.
Antxiñako Baratzan, subia lehenengo guzurtixa. / En el Edén, la serpiente la primera mentirosa. /
Guzurti, lapurti, txatxarti, uzkarti... /
Azpijaneko guzurti agertu ahal izatia. (Ibilt 487).
Ik.
anpor,
anporlari,
anpor.
guzurti anpolari.
[gezurti anpolari]
.
iz.
(TE).
Gran mentiroso,-a,
de mentiras grandes,
gran embustero,-a.
Guzur galantak, haundixak esaten dittuana.
Oiñetatik burura zan, guzurti anpolarixa. / De pies a cabeza era un gran mentiroso.
Ik.
guzurti,
anporlari.