Eibarko euskara hiztegia

gubil (buril, guril). iz. (TE). Buril.   Armerixako eta grabauko berbia da. / Grabadore gubilarixak grabatzeko erabiltzen daben galtzairuzko esku-erraminttia. Asko dagoz: eskuaidekua, kolpekua, hortz-bikua, atzamarduna... (ETNO). Antxuelon gubillak bihar fiñak ataratzen zittuan. / El buril de Antxuelo hacía fina obra. / Harri onakin hobeto zorrozten dok gurilla. Ik. eskuaide, ebateko gubil, atzamardun, aireko.