galtzairurtu

1. galtze . du ad. (TE). Perder, extraviar. Erlojua galdu dot, Urkuzutik Isasira bittartian. / He perdido el reloj, entre Urkuzua e Isasi. / Oker haundixa erlojua galtzia. / Gran revés el perder el reloj. / Duro bat galdu jatak. (Zirik 54). Aditz izena artukuluakin, holan esaten da: "con acento prosódico en la primera a [gáltzia]" (TE, 384).

[altzairurtu] . iz. (ETNO). Acero fundido. Labetan totxuak txatarrakin nahastuz lortzen dan galtzairu urtua. Taillarretako berbia da. Ik. galda-galtzairu.