Eibarko euskara hiztegia

gaiñian [gainean] . adlag. (TE). Encima, en seguida, próximo.   Nun aitzen emoteko, baiña baitta noiz be, laster izango dan zeozen barri emoteko. Aizgorri gaiñian, ermittia gordeleku genduala, eiñ genduan gau guztia. / En la cima de Aizgorri, teniendo por refugio la ermita, pasamos la noche. / Sanjuanak dittugu gaiñian, eta etxe-zuritzia eiñ barik ondiok. / Tenemos los Sanjuanes encima, y todavía sin hacer el blanqueo de la casa. Ik. soiñian, aldian.  Denporazko esanguriakin, laster izango dan zeozen barri emoten dau