Eibarko euskara hiztegia
gaiñera
[gainera]
.
lok.
(
TE).
Además,
encima.
Ederra, eta gaiñera zintzua da. / Es hermoso y además ahorrativo. /
Gehixagoko barik [...] bota eban bere burua ibaira. --Iño! [...] esan da ein gaiñera! (Zirik 120).
/
--Ixildu zaittez [...]. --Zer? Neu ixiltzeko gaiñera? (Zirik 120).
-z gaiñera.
esap.
(
OEH).
Además de,
aparte de.
Biajante guztiak hotek haretan sartzen ziran. Biajantiak ez ezik, afiladore, mielero, ta komeriantiak pe bai, sasimediku ta pelotariez gaiñera. (Zirik 14).