Eibarko euskara hiztegia
1. firi-fara
1.
iz.
(TE).
Taladro rústico.
"Armería. Artefacto casero para taladrar, presionando con el pecho" (TE, 375).
Baskulian aguja zulua, firi-fariakin ein biarrekua. / En la báscula, el alojamiento de la aguja hay que hacerlo con el 'firi-fara'. /
Taillarrian uezaba bixak egitten ei eben biharra, hankiakin erainda ibiltzen zan tornu zahar bat eta firifara batian. (Zirik 106).
2.
iz.
(TE).
Pito de palo de fresno.
"Decíamos firi-fara de un pito fabricado con palo de fresno" (TE, 375).
Lixarragaz eitten genduan txistua, firi-faria.
firin-faran ibili.
(firin da faran, firin eta faran ibili).
esap.
(TE).
Gandulear,
vagar,
andar sin ton ni son.
"Andar atrás y adelante sin sentido ni objeto" (TE, 375).
Firin-faran dabil gauza onik ein barik. / Anda de un lado para otro, sin hacer cosa útil. /
Bihar barik daguanetik firin da faran dabill egun guztian. /
Gaur ez dozu gauza haundirik egin; badirudi firin da faran zabizela.
2. firi-fara
1.
iz.
(ETNO).
Cabezal auxiliar.
Tornu-burua inbersiño mogimenduakin, zuluak errepasatzen, otxabuketan, hari-emoten erabiltzen dana.
Otxabua pasaixuek firi-faran hóneri piezori, zulua neurrira jartzeko.
2.
iz.
(ETNO).
Cabezal para tornillería.
Tornu-burua, zulatzeko, torniatzeko eta beste zenbaitt eragiketa (otxabuketa, hari-emote, eta abar) egitteko erabiltzen zana.
Nok esango leuke, batzuek firi-fara koxkor batekin torlojogintzan bizimodua ataratzen dabela; ondotxo irabazitta gaiñera. /
Eskuz baiño lehenago egingo dok zulua firi-faran.