Eibarko euskara hiztegia

1. faltatze [faltatu] . da ad. (TE). Faltar, carecer de. Ez larregixa eta ez faltatzia, da onena. / Ni lo demasiado ni lo escaso, es lo mejor. / Zirikatzailliak ta autubatzailliak gure auzoko herrixan be ezin faltau. (Zirik 37). Ik. falta izan.

2. faltatze [faltatu] . du ad. (OEH). Faltar, ofender. Artadi jauna, faltatzen al gare? (Zirik 117).