Eibarko euskara hiztegia
falta
1.
iz.
(
TE).
Falta,
carencia,
escasez,
ausencia.
Larregixa hobe faltia baiño. / Mejor sobrar que faltar.
2.
iz.
(
TE).
Falta,
culpa,
error,
pecado,
error,
defecto,
fallo,
falta.
"Euskerizado con sus derivados para matizar el sinón. utsa, utseiña" (TE, 372).
Bere faltia izan zan herrittik kanpora juan biharra. / Fue su falta el tener que salir del pueblo.
Ik.
huts,
kulpa,
erru.
1.
du
ad.
(
TE).
Hacer falta,
fallar.
"En el juego de la pelota, el salir de las rayas" (TE, 373).
Azkenengo tantuan, igualez zirala, falta eiñ eban hutsagaittik. / En el último tanto, estando a iguales, por una nada hizo falta.
2.
du
ad.
(
OEH).
Necesitar.
Platanuen azalak gordetzeko, falta egingo deskuela-ta. (Zirik 112).
falta egin.
du
ad.
(
TE).
Hacer falta,
fallar.
"En el juego de la pelota, el salir de las rayas" (TE, 373).
Azkenengo tantuan, igualez zirala, falta eiñ eban hutsagaittik. / En el último tanto, estando a iguales, por una nada hizo falta.
falta egin.
du
ad.
(
OEH).
Necesitar.
Platanuen azalak gordetzeko, falta egingo deskuela-ta. (Zirik 112).
1.
zaio
ad.
(
OEH).
Faltar.
Gutxi falta izan ei jakuen harrika hasteko be. (Zirik 40).
Ik.
faltau.
2.
du
ad.
(
OEH).
Carecer de.
Buruan falta eben abildadia. (Zirik 108).
falta izan.
zaio
ad.
(
OEH).
Faltar.
Gutxi falta izan ei jakuen harrika hasteko be. (Zirik 40).
Ik.
faltau.
falta izan.
du
ad.
(
OEH).
Carecer de.
Buruan falta eben abildadia. (Zirik 108).
faltan.
postp.
(
OEH).
A falta de.
Plaentxiako eskolatik pasauta ezin leike ibilli gatz faltan. (Zirik 58).