ezezagutu
ezezagutze
( ezezagututze)
.
du
ad.
(
TE).
Hacer como que no se conoce.
"Hacer como que no se conoce" (TE, 368).
Hurreratu nintzanian, ezezagutu ein ninduan. / Cuando me acerqué, hizo como si no me conociera. /
Hainbeste bidar lagundutako emakumiak gaur ezezagututziak miñ emon desta. / El desconocerme hoy una mujer que he acompañado tantas veces, me ha dolido. /
Gura neban ezezagutzia eta jaramunik ein barik aldendu, baiña ezin dot izan. / Quería desconocerle y alejarme sin hacerle caso, pero no lo he podido hacer.
Ik.
ez ezagutu egin.
Modu honetan gitxi erabiltzen da; normalago "ez entzun egin / ez ikusi egin"en moduan: ez ezagutu egin.