Eibarko euskara hiztegia
1. ezarri
1.
ezartze
(ezarte, ezarritze)
.
du
ad.
(
TE).
Poner,
colocar,
imponer,
implantar,
echar,
achacar.
Ipini; bota.
Hagin-ataratzailliak ezarri zetsazen gero barrixak, bere-beriak balitzaz letz. / Luego el dentista le puso nuevos, como si fueran suyos propios. /
Bere kulpak bestieri ezarri guran zan. / Quería cargar a los demás sus propias culpas. /
Aukeran (ondo da ) zerbaitt ezarritzia jornalari, dana bihar da ba gaur. / Bien que se añada algo al jornal, pues hoy hace falta todo. /
Neri ezartia gura dozu zeregiñ hori, zeure kontua izanda. / Me quieres endosar a mí ese trabajo, siendo tu obligación.
Ik.
jarri,
hagiña ezarri.
2. ezarri
1.
izond.
(
TE).
Postizo,-a,
añadido,-a.
Gaurko andrakumiak, erdixa baiño gehixago, ezarrixa. / Las mujeres de hoy, más de la mitad postizo.
2.
izond.
(
TE).
Febril,
cargado,-a (una persona enferma).
Beruanakin, sugarrakin daguana. Gaixua.
Lagun gaixua ikusten izan gara eta ezarrixa topau dogu. / Hemos estado a visitar al amigo enfermo y le hemos encontrado muy cargado. /
Emazte ezarrixa agertu zan osatu balitz letz, nahiz da barruan [...] erabilli gaitzana baño burruka gogorragua. (Ibilt 486).
/
Hasarre honek ezarrixago laga eban andra gaixua. (Ibilt 484).
3.
izond.
(
TE).
Advenedizo,-a,
intruso,-a.
Askokin be ez da bere odolekua, ezarrixa baiño. / Ni con mucho es de su sangre, sino un advenedizo.