Eibarko euskara hiztegia
ezagun
(ezaun).
izond.
(TE).
Conocido,-a,
famoso,-a,
ilustre,
sabido,-a,
evidente.
Ezagutzen dan pertsonia edo gauzia; jende askok ezagutzen dabena.
Alkate jauna nere ezaguna zan. / El señor alcalde era mi conocido. /
Zure lagun hori, gizon ezaguna. / Ése tu amigo, hombre conocido. /
Arpegi ezauneko bat. (Zirik 10).
/
Sartu orduko tope ein eban beste eibartar bikin eta antziñako ezaunak ziranez [...] (Zirik 21).
Anton.
ezezagun.
ezagun izan.
(ezaun izan).
du
ad.
(AS).
Ser evidente,
estar claro,
saltar a la vista,
verse,
notarse,
distinguirse.
Berbetan ezagun dau harek nungua dan. /
Ezagun da gaztia zarala. /
Ezagun dau arpegixan zeiñen alabia dan. /
Ezagun zan Maite Ameriketara bueltatuko zala, bere gurasuengana. /
Bai zera! Ezaun dok nere andria eztozuena ezautzen. (Zirik 121).