Eibarko euskara hiztegia
etorrera
(etorkera).
iz.
(
TE).
Venida,
vuelta,
regreso,
advenimiento.
Jaungoikuan erregetasuneko bizitzan etorreria berihala zalakuan bizi ziran. / Vivían creyendo que estaba próxima la venida del Reino de Dios. /
Haren etorreria izan zan beste mundu baten goizabarra. / Su venida, fue el amanecer de un mundo nuevo. /
Seme galduan etorkeria. / La venida del hijo pródigo. /
Hau da etorreria! Badakizu zer ordu dan? /
Zer dala-ta asmau heban gizurrori? Heure beranduko etorreria tapatzeko seguru. (Zirik 28).