Eibarko euskara hiztegia
estuasun
1.
[estutasun]
(esturasun).
iz.
(
TE).
Angostura,
estrechez,
estrechamiento.
Aurreratxuago, ibaixa estuasun baten sartzen da. / Más adelante, el río entra en una angostura. /
Osasuna, maitetasuna, laguntasuna, estuasuna.
2.
[estutasun]
(esturasun).
iz.
(
TE).
Apuro,
angustia,
aprieto.
Urte askoko eten bako estuasun bat izan zan ha gauzia aurrera ataratzia.. / Una continua angustia de muchos años fue el sacar adelante aquel asunto. /
"Matakorroia" esaten da; ganauak eitten dabenian "matakorroia" be esaten da. Ganauak esturasunian eitten dabena "matakorroia" esaten jako hamen. "Makakorrua", "matakorroia" ero.... /
Estuasun makala pasa ei dozue. (Zirik 34).
/
Harrittuta bezin hasarre haren ausartasunakin, Zaldunak esan zetsan, estuasunetik urtetzeko asmuan: (Ibilt 477).
Ik.
atsekabe,
nahigabe.