Eibarko euskara hiztegia

esparrau [esparru] (esparru, esbarru). iz. (TE). Cercado, sitio vallado. Asuntzako esparrauan oilluak hazten jarri zan. / Se puso a criar gallinas en el seto de Asuntza. / Aranekin hesixa einda genduan esparraua. / Formado un seto con espinos, teníamos un sotillo. / Esparraua zan, esparrua. Itxittako esparrua zan. Otelbitza eguen. Gero zelaixa ein genduan han, ta txabolie be bai, geruago. Bedarra ein gendun han. Oiñ piñue dago. Ik. langa, itxitura, erromara.  TEk beti-beti esparrau darabil.