Eibarko euskara hiztegia
eske
1.
iz.
(
TE).
Petición,
solicitud,
reclamación,
demanda.
Bihargiñen eskia zan ukatu ezindako gauza bardin bat. / La petición de los trabajadores era una cosa justa que no se podía negar.
2.
postp.
(
TE).
Pidiendo.
Gramatikuak diñuenez, postposiziñuen eta aditz egitturen artian dago hau. / TEn definiziñua hau da: "Variante del gerundio eskian y eskatzen" (TE, 344).
Ezagun guztieri eske dabil, lotsia alde batera lagata. / Está sableando a todos los conocidos, habiendo dejado a un lado la vergüenza. /
--Organu barrixa eitteko limosna eske nator. (Zirik 42)
Kasu markak hartu leikez, inesibua gehixenetan: eskian.
eskera urten.
du
ad.
(
TE).
Salir a pedir,
ir a mendigar.
Etxia erre jakuenetik, eskera urten biharra euki dabe. / Habiéndoseles incendiado la casa, hubieron de salir a mendigar.
eskian.
[eskean]
.
adlag.
(
OEH).
Pidiendo,
mendigando.
Ahora zer eruan ez eukela, asko izan ziran herririk herri eskian zabaldu ziranak. (Zirik 48).
eskian bizi.
[eskean bizi]
.
da
ad.
(
TE).
Vivir mendigando,
vivir de limosna,
de la caridad.
Trozuetan besua galdu ebanetik bizi da eskian. / Desde que perdió un brazo en las minas, vive mendigando.
eskian ibili.
[eskean ibili]
(eskian ibilli).
da
ad.
(
TE).
Mendigar,
pedir limosna.
Umezurtz geldittu eta eskian ibilli bihar izan zan. / Quedó huérfano y tuvo que andar mendigando.