Logo Eibarko Udala
errukittu errukitze [errukitu] ( errukittutze) . da ad. (TE). Compadecerse, apiadarse, tener piedad. ... eta hurreratu zanian, Jerusalem-go harrixak ikusirik, errukittuta negar eiñ eban beragaittik esanaz: "Bazenkizu zer datorkizun...". / ... y cuando se aproximó, viendo las piedras de Jerusalén, compadecido lloró por ella diciendo: "Si supieras lo que te viene...". / Gizona zan partetik, jakiña zan errukittutzia, baiña ez eban jardun bihar errukixan behian. / Siendo hombre era sabido su compadecimiento, pero no debía obrar por compasión. / Juezak, esaten dabe ez dabela bihar errukitzia, bere zeregiña ez dalako ona izatia, ezbada ze bardiña. / Se dice que el juez no debe compadecerse, porque su misión no es ser bueno, sino justo. / Errukittu zan senar zoruan alde. (Ibilt 466).