Eibarko euskara hiztegia
errezau
errezatze
[errezatu]
.
du
ad.
(
TE).
Rezar,
orar.
Esaten dabe errezatzen ikasteko ez dala itsasua lakorik. / Dicen que para aprender a rezar, no hay como el mar. /
Errezatziak bere orduak daukaz. / El orar tiene sus horas. /
Ez bakarrik kristauak, gizon guztiak dabe euren moduetara errezatzia. / No de cristiano solamente; es de todos los hombres el rezar a su manera.