errekau | Eibarko euskara

errekau [errekadu] . iz. (TE). Mandado, recado, encargo. Bazkalostian Ermura ein bihar dozu errekaua. / Después de comer tienes que hacer un recado a Ermua. / Bialdu ei zetsan errekaua juateko Eibarren ulexa lekutara. (Zirik 91). Ik. mandatu. Hauxe da Eibarren gehixen erabili izan dan formia.

errekaua egin. [errekadua egin] . esap. (TE). Declarar el amor. Amorixua azaldu, ezkontzeko eskatu. / "Declarar amor, proponer matrimonio" (TE, 333). Ba al dakizu Peruk Marixari errekaua ein detsanik?. / ¿Sabes que Pedro ha pedido relaciones a María? / Zer "Biriarrua", neskeri errekaua eittiak bildurtzen hau, ala ezezkua hartzeko arrisguak? (Zirik 126).