erregu
iz.
(
TE).
Ruego,
súplica,
oración.
Haren erregua ez zan besterik, bere semiak baiño. / No era otro su ruego, que sus hijos. /
Aittaguria zan, Ebanjelixuan ikusten dan bezela, bere erregu bakarra. / El padrenuestro era, como vemos en el Evangelio, su única oración. /
Hobeto izango ebala, bera aurreratu barik bestian erreguak entzutzia, argi dago. (Ibilt 476).
Ik.
oraziño,
otoitz,
errezo.