Eibarko euskara hiztegia
erpa
[erpe]
(erpe).
iz.
(
TE).
Garra,
zarpa.
Erpia jaurti zestan eta ixa harrapau ninduan. / Me tiró la garra y por poco me agarra. /
Katakume txatxarra izan arren, txakur haundixari atzera erain zetsan, erpak erakutsixaz. / Aunque era una cría de gato, le hizo retroceder a un perro grande enseñándole las uñas.
Ik.
erpoi.
erpaka egin.
[erpeka egin]
(erpeka egin).
du
ad.
(
TE).
Arañar.
Katuak, erpaka eiñaz, txakurra bildurtzen dau. / El gato, arañando mete miedo al perro.
Ik.
erpoika egin.