Eibarko euskara hiztegia

eranzale [edanzale] . izond. (TE). Bebedor,-a. Txamarra zaharra baiña eranzale ona. / Viejo el traje, pero buen bebedor. / Oso eranzale zan bat ixilik euan. (Zirik 74). / Horraittiok ez ei zan beste jan eta edanzale asko bezin alperra. (Zirik 103). Ik. erataille.