Eibarko euskara hiztegia

epeldu epeltze ( epeldutze) . du ad. (TE). Entibiar(se), templar(se).   Epel bihurtu, epel geldittu arte berotu edo hoztu. Damaskinauan, pikia epeldu egin bihar da piezia finkatzeko (ETNO). Arrautza preskuak uretan epeldutzia nahikua dau. / A los huevos frescos les basta pasarlos por agua tibia. / Galtzairuak, hobeto biharra eitteko epeltzia bihar izaten dau. / El acero, para trabajar mejor, necesitaba entibiarse. / Epeldizuz pare bat arrautza. / Hotzak etorri naiz, baiña sutondu honetan epeldu naiz biziko onduen. / Juan hari pikia epeltzen damaskinaua gertatzeko.