Eibarko euskara hiztegia

engaiñatzaille [engainatzaile] (engaiñazale). izond. (TE). Engañador,-a [personas o cosas], encantador,-a.   Engaiñatzen dabena. Ai!, hau ume engaiñatzaillia! Berau ez balitza ez giñake alkarregaz. / ¡Ay niño encantador! Si no fuera él, no estaríamos juntos. / Itxuria guapia ero izengo zan, ero piskat maripositia ero izengo zan! -orduan be izengo zian...- maripositia izengo zan engaiñatzaillia eta....