Eibarko euskara hiztegia
1. eme
1.
izond.
(TE).
Hembra.
Jaungoikuak hasieran ein zittuan arra eta emia. / Dios los hizo al principio macho y hembra.
2.
iz.
(ETNO).
Herramienta hembra,
pieza hembra.
Hainbat gauzatan, pieza batek beste bat bere barruan hartzeko zulua edo eregiunia daben piezia; esate baterako: trokel-emia.
Trokel arra emian larregi sartzerik ez da komeni, alekia egitten jako eta orduan azkar mozten da.